- mübalağa
- (A.)[ ﻪﻐﻝﺎﺒﻡ ]1. abartma.2. abartı.♦ mübalağa edilmek abartılmak.♦ mübalağa etmek abartmak.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
mübalağa
Look at other dictionaries:
MÜBALAGA — (Mübalağa) Bir şeyi çok büyük veya çok küçük göstermek. Bir şeyi olduğundan fazla veya eksik göstermek. * Haddini aşmak. * Edb: Bir şeyi ifade ederken ya olduğundan fazla veya olduğundan çok noksan göstermek. Habbeyi kubbe, kubbeyi habbe yapmak … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
mübalağa — is., Ar. mubālaġa Abartı Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller mübalağa etmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
mübalağa etmek — abartmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
SİGA-İ MÜBÂLAĞA — Bir şeyin pek çok, pek büyük, pek ileri olduğunu gösteren kelime hâli. Fiilin mübâlağalı çekimi. Hallâk, Rezzak, Kahhar, Rauf gibi. (Bak: Mübâlağa … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
AZAMÛT — (Mübalâğa sigası ile) Azamet. Kibriya. Allah a mahsus olan büyüklük … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
HUSHUS — Mübâlağa ile kandırmak … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MEDDAH — (Mübalâga ile) Çok çok medheden, sena eden. * Edb: Taklidli hikâyelerle halkı eğlendiren hikâyeci … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MÜBALAGAT — (Mübâlağa. C.) Mübâlağalar … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MÜLLAH — Mübâlağa ile güzel. * Ekşi ot … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
RAHMUT — Mübalağa ile esirgemeklik … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
